W ostatnim czasie coraz częściej można spotkać się z terminem insulinooporność. Najczęściej pojawia się on w odniesieniu do osób zmagających się z nadwagą i otyłością. Jednak z czym tak naprawdę wiąże się ta choroba?  W skrócie jest to problem organizmu z odpowiednią reakcją na insulinę, której zadaniem jest utrzymanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi.  Jeśli w odpowiednim czasie nie podejmiemy leczenia, skutkiem może być doprowadzenie do cukrzycy typu 2.

Skąd się bierze inslulinooporność

Przyczyny mogą być różne. Najczęściej narażone na zachorowanie są osoby z nadwagą oraz cierpiące na otyłość. Ma to związek z tkanką tłuszczową produkującą substancje hormonalne.  Ich powstawanie wywołuje działanie odwrotne do działania insuliny. W rezultacie dochodzi do zatrzymania jej prawidłowych reakcji. Natomiast bezpośrednio do krwi zostają wydzielone kwasy tłuszczowe, które zostają wykorzystane jako źródło energii zamiast glukozy. Powoduje to niebezpieczny wzrost jej poziomu.

Jak objawia się insulinooporność

Insulinooporność bardzo często przebiega bezobjawowo, dlatego w wielu przypadkach zostaje zdiagnozowana dopiero po dłuższym czasie. Natomiast jej symptomy przypominają te, pojawiające się w przypadku zachorowania na cukrzycę typu 2.  Mogą zatem pojawić się stany depresyjne, zmęczenie, nieustająca senność, wysokie ciśnienie, problemy ze snem, apetyt na słodycze i przede wszystkim znaczna otyłość brzuszna.

Na zachorowanie są narażone głównie osoby starsze jednak nie tylko. Choroba dotyka również nałogowych palaczy, osoby spożywające alkohol w większych ilościach oraz żyjące w ciągłym stresie lub obciążone genetycznie.